ρεσορουφίνη

η, Ν

χημ. αζωτούχα τρικυκλική οργανική ένωση, παράγωγο τής φαινοξαζίνης, που παρασκευάζεται κατά την επίδραση νιτρώδους οξέος στη ρεσορκίνη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. resorufin, < resorcin (βλ. λ. ρεσορκίνη) + λατ. rufus «κόκκινος» + -ίνη].